BU DA CABASI; HEİDELBERG

BU DA CABASI; HEİDELBERG

Çocukluğumuzda kalan bir deyim vardı; “Bu da cabası" ya da "Cabası da benden".  Bakkala gittiğinizde 25 kuruşluk çiğdem çekirdek isterdiniz. Bir çay bardağını ölçü olarak kullanıp gazete kâğıdından yapılan külaha boşaltırdı. Sonra çay bardağını tekrar çiğdem çekirdek çuvalına daldırır çeyrek bardak çiğdem çekirdeği külaha eklerdi, sonra da şöyle derdi: Bu da cabası.

Öğle saatlerini biraz geçe Würzburg'ta Romantik Yol turumuzu bitirdikten sonra dönüş ayağımız Frankfurt'a geçmeden önce yolu biraz uzatıp Almanya’nın en romantik kenti (Wege der Romantik) diye de anılmakta olan Heildelberg'i de romantik turumuza eklemek... Tam da cabası da benden denilecek bir durum oldu.

Heielberg'i programa eklemek Sevgili Sema ÜNAL'ın fikriydi, Şengül'ün bir arkadaşının da orada olması Heidelberg'i programa almamızı kaçınılmaz yaptı. Würzburg'tan ayrıldıktan sonra zorlu bir yolculukla - otobanın bir bölümünde korkunç bir trafik yoğunluğu vardı- saat 16.00 gibi Heidelberg'e vardık. Kısa bir beklemeden sonra Sveta ve annesiyle buluşuyoruz. Önce yemek yememiz gerek. İstasyonun yakınlarındaki meydanda bir restorana oturuyoruz. Yemeğimizi yerken sınırlı vakit içinde yapabileceğimiz programı netleştiriyoruz. Yemeğimiz yedikten sonra 5 nolu otobüsle Eski Şehir'e -Altstadt - gideceğiz, Altstadt'ı, Üniversiteyi ve Alte Bruck'ü gördükten sonra otoparktan araçlarımızı alıp kaleye çıkacağız.

Keyifli bir yemek sonrası programımızı uygulamaya koyuluyoruz. Yaklaşık bir on dakika yolculuktan sonra Sveta'nın söylediği durakta iniyoruz. Sveta ve annesi bisikletleriyle bizden önce gelmişler, onlar bisikletlerini kilitledikten sonra Altstadt'a giriyoruz. İzmirliler için bizim Kıbrıs Şehitleri, İstanbullular için İstiklal caddesi benzeri bir cadde. Sağlı sollu marka mağazalar, caddenin sonunda gözüken iki kuleye doğru yürüyoruz. Sağa açılan sokaklar ormanla kaplı yamaçlara bakıyor sola açılan sokaklar ise Neckar nehrine.

Heidelberg II. Dünya Savaşı'ndan sonra, Almanya'nın savaştan yıkılmadan kalmış olan ender kentlerinden biridir. Savaş sonrasında Amerikan işgal bölgesinde kalan şehir, uzun yıllar Amerikan Ordusu tarafından askeri üs olarak kullanılmıştır. Bugün özellikle kentin eski şehir (Altstadt) ve Sarayı, Unesco tarafından dünya insanlık mirası listesinde bulunmaktadır.

Sağdaki sokaklardan birinde eski üniversite binasını ve biraz ilerde sağ tarafta devasa yapısıyla üniversite kütüphanesini görüyoruz. Heidelberg bir üniversite şehri.

1386'de kurulmuş Almanya'nın en eski üniversitesi olan Heidelberg Üniversitesi bu şehirdedir. Bir gezginin notlarında okuduğum öğrenci hapishanelerini Sveta'ya soruyorum , bilmiyor. Anlatıldığına göre disiplin cezası alan öğrenciler bu hücrelere kapatılırmış, kuru ekmek su verilir, ders saatlerinde tünellerden derslere gelir ve ders bitimi tekrar hücrelerine dönerlermiş. Zamanımız sınırlı olduğu ve saatte 17.00 yi geçtiği için hiç soruşturmadan gezimize devam ediyoruz. Yolun genişlediği yerde solda Altebruck'e inen sokak, , şehrin en ünlü kilisesi Heiligegeistkirche ve onun hemen karşısında bugün otel olarak kullanılan Heidelberg'in en eski binası var. Biz Köprü'ye doğru yöneliyoruz, bir kaç dakika sonra iki kuleli girişten solumuzdaki maymun heykelini selamlayıp köprüye giriş yapıyoruz. Neckar nehri altımızda nazlı nazlı akıyor, güneş yavaş yavaş yatmaya başladı, güneşin yumuşayan ışıkları karşımızdaki ağaçlarla kaplı tepede kırmızı tuğlalardan yapılmış kaleyi daha muhteşem yapıyor.

Fotoğraf molası sonrası Neckar nehri boyunca tekrar şehir merkezine otoparka doğru yürüyoruz. Araçlarımızı alıp navigasyonun yardımı ile kaleye tırmanıyoruz. Kalenin müze kısmı kapalı, ormanın içindeki filozoflar yolunda yürüyerek Nectar nehrini, Altebruck (anılan köprünün asıl adı Carl-Theodor Brücke'dir.) ve Heidelberg'i seyrediyoruz. Fotoğraf için yanlış zamandayız, çünkü güneş tam karşımızdan batıyor ve ters ışıkta bu güzel manzarayı fotoğraflamak uygun olmuyor.

Sveta ve annesine teşekkür edip şehir merkezine bıraktıktan sonra bu güzel şehre veda ediyoruz.

Yazı ve Fotoğraflar:

Mehmet Cengiz TÜMER

10299